Held!
Stel, het is midden jaren 80, je zit op een verjaardag en je laat terloops vallen dat je werkt voor een goed doel of in de internationale ontwikkelingshulp. De rest van het feestje zou waarschijnlijk tegen je op kijken, je bewonderen; jij zet je in voor een betere wereld!
Held?
Fast forward naar 2016: zelfde verjaardag, zelfde kringetje, zelfde baan … hele andere reactie. ”Ik geef nooit (meer) aan goede doelen, die zijn toch allemaal corrupt.”, “Kunnen die lui zichzelf niet redden daar in Afrika?”, “Het is toch een bodemloze put”, “Die directeuren verdienen toch allemaal te veel”, “We hebben het zelf veel te hard nodig in Nederland” … En tot slot, “Hoeveel geld komt er nou echt terecht bij die mensen daar?
En daar sta je dan als fondsenwerver. Want de nood is er niet minder op geworden, sterker nog, de nood is ook in Nederland alleen maar groter geworden. Waar je vroeger bij goede doelen dacht aan verre landen en grote rampen, is inmiddels de noodzaak om je in te zetten voor een betere wereld bij je om de hoek terecht gekomen.
Noodzaak
Van zorgboerderij tot kerkrenovatie, van voedselbank tot schuldhulpmaatjes; er is steeds meer inzet en vooral ook geld nodig. En dus blijf ik dan maar zeuren om geld bij iedereen die het wil (of niet wil) horen, ook al krijgen we als fondsenwervers steeds vaker letterlijk en figuurlijk de deur in ons gezicht gesmeten. Erg? Ja, best wel. Frustrerend? Absoluut! Reden om op te geven? Nooit!!!
Waarom doe ik dit ook al weer?
Als ik inspiratie nodig heb om weer aan de slag te gaan, dan kijk ik deze video. En dan weet ik het weer. Ik doe het niet voor mijzelf, maar voor een betere wereld. En voor die Ander. En daarom stonden Nelleke en ik op het Landelijk Missionaire Festival, voor een volle zaal.
Dus kijk deze video (doen hoor!)!
Peter Goudkamp